Maria Faustyna Kowalska
(z domu Helena Kowalska)
Helena Kowalska urodziła się 25 sierpnia 1905 r. jako trzecie
z dziesięciorga dzieci w ubogiej, rolniczej rodzinie. Do szkoły
chodziła niecałe 3 lata. Mając 16 lat zaczęła pracować w mieście
jako służąca, by zarobić na własne utrzymanie i pomóc rodzicom.
Jak ważne było dla niej życie duchowe, pokazuje fakt, że w umowie
o pracę zastrzegła sobie prawo odprawiania dorocznych rekolekcji,
codzienne uczestnictwo we Mszy św.
W 1925 r., po czterech latach pracy i wielu rozterkach, mimo sprzeciwu rodziców i braku posagu,
wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Warszawie.
W tym czasie wielokrotnie objawiał jej się Jezus przekazując
orędzie miłosierdzia, które Faustyna spisywała w
swoim „Dzienniczku”. Oprócz przełożonych i kilku spowiedników,
nikt nie zdawał sobie sprawy z niezwykłości jej przeżyć. Wtajemniczeni zaś, którym zwierzyła się ze swych wizji, wcale nie odnosili się do niej przychylnie.
Od spowiedników często słyszała: „Niech siostra sobie wybije z głowy, żeby Pan Jezus miał z siostrą tak poufale przestawać, z taką nędzną, z taką niedoskonałą.
Również ks. Michał Sopoćko – który potem szerzył przesłanie Bożego Miłosierdzia i założył zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego – początkowo chciał zrezygnować z funkcji spowiednika s. Faustyny, a nawet posłał ją na badania psychiatryczne. Wybranie przez Boga na pewno nie ułatwiało Faustynie drogi powołania w zakonie.
W ostatnich latach życia s. Faustyna bardzo cierpiała: chorowała na gruźlicę. Zmarła w opinii świętości 5 października 1938 roku w wieku 33 lat.
18 kwietnia 1993 rokus. Faustyna została beatyfikowana, a 30 kwietnia 2000 r. – ogłoszona świętą.
Druga Niedziela Wielkanocna została w całym Kościele ogłoszona Świętem Bożego Miłosierdzia. 17 sierpnia 2002, w czasie pamiętnej pielgrzymki do Polski Ojciec Święty konsekrował nową świątynię w Łagiewnikach – światowe centrum kultu Miłosierdzia Bożego.