Kolędy nastał czas... Jak każdego roku księża wraz z ministrantami a przede wszystkim z Panem Jezusem, odwiedzają nas w domach. Wczoraj jeden ministrant opowiedział mi jak wyglądała jego kolęda. W pewnym domu przywitała ich staruszka. Żyje bardzo ubogo, ale gdy wychodzili wyciągnęła dla dwóch ministrantów 20 złotych. Chłopaki pieniędzy nie przyjęli. Kobiecina się popłakała, podziękowała ministrantom za ten odruch serca i pochwaliła ich do księdza. Ja też chcę ich pochwalić za piękną postawę i obalić opinię pazerności czy też wyrachowania. Chłopak opowiedział mi również o wizycie w bardzo bogatym domu, gdzie gospodarz wyjął dla nich sumę o wiele mniejszą...
Nie piszę tego po to, żeby zachęcać do dawania pieniędzy ministrantom czy też księdzu. Chłopaki nie są na etacie, to czy wyciągniemy dla nich te parę groszy raz na rok, to tylko nasza dobra wola. Ja myślę, że im się należy. Służyć solidnie przez 12 miesięcy, to nie lada obowiązek. Przecież życie dzieci, czy młodzieży to nie tylko wakacje. Jest ciężki rok szkolny, gdzie oprócz nauki czy innych zajęć dodatkowych trzeba pamiętać o Mszy w kościele. Niedzielne to jeszcze nic, ale przecież są te na tygodniu. Latem koledzy grają w piłkę, zimą siedzą przed komputerem a ministrant jeden czy drugi musi lecieć do kościoła. Zimą ciepły kościół to rarytas, w tych kiepsko ogrzewanych chłopaki często muszą sie namarznąć. Kiedyś tak się zdarzyło, że w czasie Mszy nie było ani jednego ministranta przy ołtarzu. Smutno to wyglądało. Wychodząc z kościoła usłyszałam słowa: Jak to możliwe, żeby ani jednego ministranta nie było! Co to się teraz dzieje... Nie lubimy ołtarza bez ministranta, ale w czasie kolędy często potrafimy robić krzywdę chłopakom posądzając ich o chciwość... Masz odwagę tak mówić, miej odwagę nie dać. Ręki nikt nie wyciąga...
Jeżeli o księdza chodzi, to ten, który mnie odwiedził nie chciał przyjąć ode mnie pieniędzy. Powiedziałam więc księdzu, że jeżeli nie potrzebuje, to niech tę sumę przeznaczy na szczytny cel, chociażby cukierki dla biednego dziecka czy ciepły koc dla ubogiej staruszki... W czasie Świąt usłyszałam, że księża chodzą dla pieniędzy. Oburzyło mnie to bardzo i opowiedziałam jak wygląda życie księży wikariuszy w czasie kolędy. Rano Msza, później szkoła, czasem chwila oddechu albo i nie i trzeba lecieć do ludzi... Są tacy, którzy zamykają księdzu drzwi przed nosem, ale z pewnością jest wielu, którzy na tę wizytę czekają. Nie zapominajmy więc o tym i znowu może powtórzę słowa: Masz odwagę mówić, że ksiądz chodzi dla pieniędzy, to miej odwagę nie dać. Ksiądz ręki nie wyciąga...
Przez to całe gadanie zapominamy jaki jest sens wizyty duszpasterskiej. Ciekawe, czy gdyby jej zaniechać i gdyby na nasz dom spadały nieszczęścia czy niepowodzenia, to czy nie prosilibyśmy sami księdza o pomoc, o to, żeby przyszedł i pobłogosławił... Mówią, że czas to pieniądz, ja pójdę dalej i powiem, że dzisiejszy świat to pieniądz, ale myślę, że nie dla każdego. Może to jest tak, że sami jesteśmy pazerni i wszędzie tę pazerność widzimy... Przykre, że zamiast się cieszyć, liczymy. Ja szczerze mówiąc nigdy nie liczę. Czekam zawsze na księdza przed domem, bo tak zostałam wychowana, no i żeby jaki pies księdza nie zeżarł :). A pieniądze to wpycham też na zewnątrz, przy pożegnaniu, bo wcześniej po prostu zapominam... Dla mnie gość w dom, Bóg w dom. Tak na to patrzę i cieszę się z tych corocznych odwiedzin...:)
Jola
31 grudnia 2010
Ten news pochodzi ze strony Parafialnej Miłosierdzia Bożego w Białej ( zakładka " Kątem oka" )
Bardzo ładny gest miinistrantów :)
